Przestępczy
  • Blog
  • About
  • Contact

Lączne zobowiązanie pieniężne

4/21/2016

0 Comments

 
Zgodnie z treścią art. 32 p.p.s.a. stronami w postępowaniu w sprawie sądowoadministracyjnej są skarżący oraz organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi. W art. 12 p.p.s.a. ustawodawca sprecyzował pojęcie strony, wskazując, że ilekroć w ustawie jest mowa o stronie, rozumie się przez to również uczestnika postępowania. Legitymację do wniesienia skargi kasacyjnej mają zatem także uczestnicy postępowania w rozumieniu art. 33 § 1 i § 2 p.p.s.a. Z uwagi na brak w ustawie procesowej definicji organu należy przyjąć, że zakres podmiotowy strony przeciwnej skarżącemu każdorazowo wyznaczało będzie kryterium przedmiotowe - wykonywanie administracji publicznej. Podmioty wykonujące administrację publiczną to organy samorządu terytorialnego, organy administracji rządowej oraz inne organy administracyjne w znaczeniu funkcjonalnym (por. B. Adamiak, J. Borkowski: Postępowanie administracyjne i sądowoadministracyjne, Warszawa 2010, s. 393).
6.4. Jak wynika z akt sprawy, postępowanie przed sądem pierwszej instancji zostało wszczęte na skutek skargi G. H. i R. H. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Wałbrzychu z dnia 16 lutego 2012 r. Nr (...) w przedmiocie łącznego zobowiązania pieniężnego w podatku rolnym, podatku leśnym i podatku od nieruchomości za 2011 r. Stronami postępowania, w rozumieniu wyżej powołanych przepisów, są zatem: skarżący - G. H. i R. H. oraz organ odwoławczy - Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Wałbrzychu.

Read More
0 Comments

Zabezpieczenie instalacji i urządzeń, znajdujących się w otoczeniu placu budowy

6/28/2015

0 Comments

 

Zgodnie z art. 16 prawa budowlanego (Dz. U. z 1974 r. Nr 38, poz. 229) w czasie trwania robót budowlanych wykonawca robót jest obowiązany zabezpieczyć przed możliwością zniszczenia znajdujące się na placu budowy i w jego otoczeniu, a nie przewidziane do likwidacji - glebę, roślinność, zbiorniki i cieki wodne oraz inne elementy środowiska, jako też instalacje i urządzenia.
Nie może budzić wątpliwości w świetle powyższego przepisu, że pozwane Przedsiębiorstwo Robót Drogowych było obowiązane, jako wykonawca budowy drogi przeznaczonej dla Zakładów Rafinerii w G., zabezpieczyć przed uszkodzeniem i zasypaniem znajdujące się na placu budowy lub w jego otoczeniu przepusty i rowy melioracyjne. Skoro tego nie uczyniło, odpowiada za wyrządzoną szkodę na podstawie art. 417 w związku z art. 420 k.c. Trafnie przy tym Sąd Wojewódzki wskazał, że - jak wynika z własnych zeznań świadka B. O., kierownika robót Przedsiębiorstwa Robót Drogowych - nie interesował się on rowami melioracyjnymi, co z uwagi na bliskość położenia rowów względem budowanej drogi i technologię wykonywanych robót świadczy o zlekceważeniu obowiązków wykonawcy wynikających z przepisów prawa budowlanego.


Read More
0 Comments

Złożenie przedmiotów do depozytu sądowego

1/9/2015

0 Comments

 
Postanowieniem z dnia 13 października 2006 r., sygn. akt III K 73/06, Sąd Okręgowy w Ś. odmówił Halinie P. wydania przedmiotów w postaci pieniędzy w kwocie 30.200 zł, przekazanych do tego Sądu jako depozyt wartościowy o nr 280/r, pozostawiając kwotę tę w depozycie sądowym.
Postanowienie to zaskarżył obrońca skazanego, zarzucając "błąd w ustaleniach faktycznych, polegający na niesłusznym uznaniu, iż pomimo przeprowadzenia w sprawie dowodów tj. zeznań świadków oraz dowodu z dokumentów, nadal aktualne są wątpliwości w zakresie ustalenia właściciela pieniędzy w kwocie 30.200 zł". Wskazując na ten zarzut, skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia i nakazanie zwrotu spornej kwoty Halinie R, jako właścicielce.
Postanowienie Sądu Okręgowego w Ś. zaskarżył również Prokurator Okręgowy w Ś., zarzucając "błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę zaskarżonego postanowienia, polegający na mylnym twierdzeniu, iż w niniejszej sprawie zachodzą okoliczności uzasadniające powstanie wątpliwości w przedmiocie zwrotu pieniędzy w kwocie 30.200 zł, gdyż prawidłowa ich analiza i ocena prowadzą do konstatacji, iż w sprawie tej zachodzą przesłanki określone w art. 45 § 1 k.k., obligujące Sąd Okręgowy w Ś. do orzeczenia przepadku wyżej wymienionych pieniędzy na rzecz Skarbu Państwa".
Podnosząc powyższy zarzut, skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu w S. celem ponownego jej rozpoznania.

Read More
0 Comments

Zgodnie z art. 44 § 7 k.k. w razie istnienia współwłasności przedmiotów

1/9/2015

0 Comments

 
Trafnie podnosi skarżący, że wymieniony wyrok w zakresie środka karnego w postaci przepadku samochodu, wydany został z rażącym naruszeniem przepisów prawa materialnego wskazanych w kasacji.
Z akt sprawy wynika, że Krzysztof B. jest jednym ze współwłaścicieli samochodu marki Skoda, którym kierował w dniu 17 sierpnia 2006 r. będąc w stanie nietrzeźwości. Drugim współwłaścicielem tego pojazdu jest Piotr M. Okoliczność ta ujawniona została już w toku postępowania przygotowawczego (por. protokół przesłuchania podejrzanego, treść dowodu rejestracyjnego pojazdu).
Zgodnie z art. 44 § 7 k.k. w razie istnienia współwłasności przedmiotów określonych w § 2 i 6 tego przepisu orzeka się przepadek udziału należącego do sprawcy lub przepadek równowartości tego udziału w takim przedmiocie. Sąd nie mógł więc wydać w niniejszej sprawie orzeczenia, którego skutki dotyczyły prawa własności do zabezpieczonego samochodu jako całości, lecz wyłącznie do udziału we współwłasności. Do wyboru sądu pozostawiona została jedynie decyzja, czy orzeczenie tego środka ma nastąpić poprzez przepadek udziału należącego do sprawcy czy też poprzez przepadek równowartości tego udziału w danym przedmiocie, pamiętając prawnik łódź że w tym drugim przypadku równowartość udziału w przedmiocie musi zawsze uwzględniać wartość tego udziału według stanu na czas popełnienia przestępstwa (por. K. Postulski, M. Siwek, Przepadek w polskim prawie karnym, Kraków 2004, s. 146-150).

Read More
0 Comments

Ślady zabezpieczone na miejscu przestępstwa 

1/9/2015

0 Comments

 
 Kliknij tutaj, aby edytZgodzić się należy ze spostrzeżeniami zawartymi w uzasadnieniu postanowienia Sądu Okręgowego w P. oraz uzasadnieniu pisemnego wniosku Prokuratora Prokuratury Krajowej, że wątpliwości przedstawione z pytaniu prawnym mają swoje źródło w trybie prac nad zmianą treści art. 202 k.k., dokonaną powołaną wyżej ustawą z dnia 27 lipca 2005 r. (Dz.U. Nr 163, poz. 1363). Ustawodawca, dokonując wówczas nowelizacji tego artykułu, pozostawił w niezmienionej formie jego § 1, 2 i 5, zaś ze sfery penalizacji § 4 w dotychczasowym brzmieniu wyłączył czynności polegające na sporządzaniu, przechowywaniu lub posiadaniu treści pornograficznych z udziałem małoletniego poniżej 15 lat, penalizując je w nowym przepisie § 4a, pod groźbą tej samej co dotychczas kary (od 3 miesięcy do 5 lat pozbawienia wolności). W § 4 pozostawiono jedynie utrwalanie treści pornograficznych z udziałem małoletniego poniżej 15 lat, podwyższając sankcję za ten czyn do wysokości od roku do 10 lat pozbawienia wolności.
Nie wprowadzono natomiast jakichkolwiek zmian w art. 202 § 5 k.k. Przepis ten przewiduje możliwość orzeczenia przepadku przedmiotów, chociażby niestanowiących własności sprawcy, które służyły lub były przeznaczone do popełnienia przestępstw określonych w § 1-4. Brak jest zatem w podstawie orzekania przepadku z art. 202 § 5 k.k. typu przestępstwa określonego w art. 202 § 4a k.k. ować. łódź kancelaria adwokacka


Read More
0 Comments

    Archives

    April 2016
    June 2015
    January 2015

    Categories

    All

    RSS Feed

Powered by Create your own unique website with customizable templates.